San Pedro

Vandaag staat op het programma de San Pedro. Een volume klasse III, III+. Tof, dat wordt ewa rustig varen en terwijl wat van het landschap genieten.

De instap is op een meer. We moeten aan senor Guia vragen welke kant we uitmoeten. Het water is glashelder met een lichte blauwe kleur. Op de bodem van het meer ontwaar ik een volwassen boom, ontdaan van gebladerte. Mooi.
Er staat best wat wind en de regen slaat in ons gezicht. De San Pedro wordt gevoed door de overloop van het natuurlijk meer en nu stroomt het gelukkig wat sneller. Er zijn een paar speelgolfjes, waar we met onze volumeboten wat proberen te surfen. Ik heb me voorgenomen om niet te spelen, om mijn schouder niet onnodig te belasten, maar toch duik ik in de eerste speelgolf. Boem, om, proberen te eskimoteren, links, rechts, tevergeefs. Dju, zwemmen. Op de kant kijk ik naar wat er gebeurd kan zijn.

De San Pedro maakt in haar eddy lijnen wirlpools. Dit zijn draaikolkjes van soms een meter diep die soms ontstaan en terug verdwijnen. Pepe had al eens getoond dat het lastig is om hieruit te varen. De truuk is om samen met de draaikolk naar buiten te draaien en met de middelpuntvliedende kracht hieraan te ontsnappen.
Blijkt dat ik in zo'n ding ondersteboven zat. Eskimoteren is hier echter heel moeilijk. Je moet dan wachten tot de wirlpool vanzelf weer verdwijnt. Dit wist ik niet. OK, niet meer spelen.

De rivier biedt nog enkele speelgolven en verder nog een aantal golftreinen. De meeste zijn te zwak, een paar zijn heel hevig. In de "horloge" ga ik in het begin nog eens om, ik wacht tot het wat kalmer wordt, maar deze trein is een 400m lang. Weer een foutieve rol en weer zwemmen. Mijn boot wordt een goede 400m verder aan de kant geduwd. Over de gladde rotsen lopen duurt te lang, dus gooi ik mij in de stroming. Kan ik hier niet uit? Nee. OK, dan maar verder.

Ik herinner mij de San Pedro als een rivier met een handvol golftreinen en evenveel speelgolfjes, maar vooral met urenlang vlak water. Men is bezig om deze rivier af te dammmen, maar de beton barst nu al, dus is het twijfelachtig of 2010 als einddatum van deze rivier zal gehaald worden.

Gert


Nog even dit: De golventreinen zijn geen kleintjes. Op sommige plekken heeft deze rivier een puur Futa-karakter, met het verschil dat er hier stukken vlak tussen zitten. Maar vergis je niet, golven van 3 a 4 meter zijn hier geen uitzondering en dan nog eens in serie. Niet iedereen vindt dit leuk, anderen juist weer wel. Ik geniet!

Op de plek waar ze de dam gaan bouwen, vaar ik zo´n massieve golventrein door. Ineens klapt de golf voor me terug, mij inclusief. Bam! Het water geeft me (onder water) een verrassend harde beuk. Ik rol en blijk nog steeds in de golf te zitten, en side-surf met flinke air. Ik kijk waar de rest blijft, en dan zie ik Koert over de kam van de vorige golf heen vliegen, recht op me af! Snel kant ik op, steek mijn peddel diep, en laat me door sleuren. Op een haar na raak ik Koert niet, die met grote ogen om gaat. Hij rolt, en samen stuiteren we verder. Heb ik je geraakt, vraag ik geschrokken. Gelukkig blijkt dat niet het geval te zijn en gierend van de pret vliegen we verder over de enorme golven. Dit is, ja het is waar, beter dan sex ;) en zo heb ik nu sex met Koert gehad.... Ach een gat blijft een gat... ;)

Harry